Fransien van ter Beek bestuursvoorzitter NVVE
Hoe ziet de maatschappij er op het gebied van sterven uit in 2050? Hoe wil de NVVE dat die eruitziet? Wat moet er ten opzichte van de huidige situatie veranderen? Wat is daarvoor nodig? Dekt onze beleidsnota Vrijheid van Sterven uit 2017 nog helemaal waar wij als NVVE voor staan?
Dit zijn vragen waar wij met z’n allen – NVVE-leden, Leden Adviesraad (LAR), vrijwilligers, Raad van Bestuur, collega’s van het bureau en de Raad van Toezicht – dit jaar een antwoord op gaan geven. Het is goed van tijd tot tijd stil te staan bij waar we mee bezig zijn, maar de directe aanleiding is dat eind volgend jaar het Meerjarenplan 2022-2026 met de titel Er zijn voor alle Nederlanders afloopt. Een goed moment om naar onze stip op de horizon te kijken.
Naar aanleiding van een oproep van de LAR in onze nieuwsbrief staken zo’n 160 leden hun vinger op om mee te denken. Inspirerende bijeenkomsten in Amsterdam, Alkmaar, Amersfoort, Nijmegen en Zwolle en een sessie online zijn er inmiddels geweest, met een indrukwekkende oogst. Ook onze medewerkers en vrijwilligers denken erover mee. Dit krijgt een vervolg op zaterdag
22 juni in Amersfoort tijdens de middagsessie van de Algemene Ledenvergadering. Dan gaan we in gesprek over wat er tijdens deze bijeenkomsten is opgehaald.
Het is te vroeg om te kunnen zeggen of er zich al iets aftekent. Duidelijk is al wel dat de beleidsnota Vrijheid van Sterven, in 2017 geschreven door Wouter Beekman en Hans van Dam, in grote lijnen nog wordt omarmd. De centrale thema’s in die nota zijn humanisering van sterven en keuzevrijheid en zelfbeschikking aan het einde van het leven.
Een tweede observatie is dat het best ingewikkeld is om écht te dromen over dit onderwerp, terwijl dat wel de bedoeling is op dit moment – het hóé is een volgende stap. Er is al snel de neiging stil te staan bij de praktische obstakels die er zijn op weg naar meer vrijheid van sterven. Het ís ook een ingewikkeld onderwerp; iedereen beseft dat het leven kostbaar is en dat daar niet lichtzinnig mee kan worden omgegaan.
Tegelijkertijd is er het besef dat we er op het gebied van vrijheid van sterven nog niet zijn. Hulp bij een vrijwillig levenseinde is slechts bereikbaar voor mensen met een medische aandoening en alleen artsen mogen die hulp verlenen. Mensen die geen lichamelijke of psychische ziekte hebben, maar toch het leven willen verlaten, hebben niets aan de euthanasiewet. Feit is ook dat een meerderheid van de Nederlandse bevolking vindt dat professionele stervenshulp mogelijk zou moeten zijn als mensen om andere dan medische redenen niet meer verder willen leven.
Er is kortom nog een wereld te winnen. Kom naar de ALV op zaterdag 22 juni in Amersfoort (aanmelden via nvve.nl/alv) en denk mee over onze stip(pen) op de horizon. •
Hoe ziet de maatschappij er op het gebied van sterven uit in 2050? Hoe wil de NVVE dat die eruitziet? Wat moet er ten opzichte van de huidige situatie veranderen? Wat is daarvoor nodig? Dekt onze beleidsnota Vrijheid van Sterven uit 2017 nog helemaal waar wij als NVVE voor staan?
Dit zijn vragen waar wij met z’n allen – NVVE-leden, Leden Adviesraad (LAR), vrijwilligers, Raad van Bestuur, collega’s van het bureau en de Raad van Toezicht – dit jaar een antwoord op gaan geven. Het is goed van tijd tot tijd stil te staan bij waar we mee bezig zijn, maar de directe aanleiding is dat eind volgend jaar het Meerjarenplan 2022-2026 met de titel Er zijn voor alle Nederlanders afloopt. Een goed moment om naar onze stip op de horizon te kijken.
Naar aanleiding van een oproep van de LAR in onze nieuwsbrief staken zo’n 160 leden hun vinger op om mee te denken. Inspirerende bijeenkomsten in Amsterdam, Alkmaar, Amersfoort, Nijmegen en Zwolle en een sessie online zijn er inmiddels geweest, met een indrukwekkende oogst. Ook onze medewerkers en vrijwilligers denken erover mee. Dit krijgt een vervolg op zaterdag
22 juni in Amersfoort tijdens de middagsessie van de Algemene Ledenvergadering. Dan gaan we in gesprek over wat er tijdens deze bijeenkomsten is opgehaald.
Het is te vroeg om te kunnen zeggen of er zich al iets aftekent. Duidelijk is al wel dat de beleidsnota Vrijheid van Sterven, in 2017 geschreven door Wouter Beekman en Hans van Dam, in grote lijnen nog wordt omarmd. De centrale thema’s in die nota zijn humanisering van sterven en keuzevrijheid en zelfbeschikking aan het einde van het leven.
Een tweede observatie is dat het best ingewikkeld is om écht te dromen over dit onderwerp, terwijl dat wel de bedoeling is op dit moment – het hóé is een volgende stap. Er is al snel de neiging stil te staan bij de praktische obstakels die er zijn op weg naar meer vrijheid van sterven. Het ís ook een ingewikkeld onderwerp; iedereen beseft dat het leven kostbaar is en dat daar niet lichtzinnig mee kan worden omgegaan.
Tegelijkertijd is er het besef dat we er op het gebied van vrijheid van sterven nog niet zijn. Hulp bij een vrijwillig levenseinde is slechts bereikbaar voor mensen met een medische aandoening en alleen artsen mogen die hulp verlenen. Mensen die geen lichamelijke of psychische ziekte hebben, maar toch het leven willen verlaten, hebben niets aan de euthanasiewet. Feit is ook dat een meerderheid van de Nederlandse bevolking vindt dat professionele stervenshulp mogelijk zou moeten zijn als mensen om andere dan medische redenen niet meer verder willen leven.
Er is kortom nog een wereld te winnen. Kom naar de ALV op zaterdag 22 juni in Amersfoort (aanmelden via nvve.nl/alv) en denk mee over onze stip(pen) op de horizon. •
Fransien van ter Beek bestuursvoorzitter NVVE