GEEN NVVE • LID
foto: Josje deekens
NOOIT UITBEHANDELD
‘Wel heb ik moeite met de term “uitbehandeld”. In mijn ogen ben je nooit uitbehandeld. Als er geen genezing meer mogelijk is, hoop je dat er een andere vorm van behandeling is. Ik hecht zeer aan goede palliatieve zorg. Je hoort vaak dat mensen voor euthanasie kiezen omdat ze niet naar een verpleeghuis willen. Omdat ze hun zelfstandigheid niet willen verliezen. Daarbij speelt ook vaak de angst om anderen tot last te zijn een rol, of een gevoel van eenzaamheid. Dat vind ik dramatisch. Ik denk dat we ons dat erg moeten aantrekken, de overheid ook. Er is werk aan de winkel. Het is niet alleen een kwestie van geld. Je moet elkaar erop aan durven spreken. Er zijn zoveel mooie initiatieven, waar mensen vrijwillig aan bij kunnen dragen.’
GOEDE VRIENDIN
‘Ik zet me graag in voor goede doelen en ik probeer een goede vriendin te zijn. Ik ben nog erg fit, rijd auto. Dus ga ik mee naar het ziekenhuis als dat nodig is, dat soort dingen. Nu klinkt het of ik een heel goed mens ben, maar ik ben ook gewoon een egoïst, net als iedereen. Je doet veel dingen omdat je ze zelf leuk of belangrijk vindt. Zoals investeren in een goed netwerk als je gezond bent. Zo voorkom je ook dat je eenzaam wordt.’ •
IN DE GEEST VAN DE BIJBEL
‘Ik ben opgegroeid met het idee dat de Bijbel de waarheid is. Mijn geloof is in de loop der jaren veranderd; dat idee heb ik niet meer. Ik leef nu meer in de geest van de Bijbel dan naar de letter. Vroeger zou ik op zondag nooit zijn vertrokken naar Rome, zoals ik dit voorjaar deed. Het voelt nu meer als mijn verantwoordelijkheid. Ik houd me minder bezig met wat de omgeving ervan vindt.’
NIEMAND VEROORDELEN
‘Ik vind euthanasie een moeilijk onderwerp om zo publiekelijk over te praten. Het is immers heel persoonlijk. Voor mij past euthanasie niet bij mijn levensovertuiging. Maar ik wil heel expliciet zeggen dat ik niemand veroordeel die er anders over denkt. Ik ken mensen die euthanasie hebben gekregen en ik heb respect voor die keuze. Ik ken ook mensen die gelovig zijn en die ervoor zouden kiezen, daar heb ik begrip voor. Je bent een individu en iedereen ervaart het geloof anders.’
GEEN KINDEREN
‘Begin jaren zeventig bleek dat mijn man en ik geen kinderen konden krijgen. Daarmee spatte onze droom uit elkaar. Maar toen werd mijn man ernstig ziek, dat was niet eenvoudig geweest met kleine kinderen. Ik kreeg bovendien een kans op een baan waarbij ik mensen kon helpen. Jaren later overleed hij, op 69-jarige leeftijd, en werd ik gevraagd voor een tweede keer wethouder te worden. Dat werden drie prachtige bestuursjaren. Ik had dat nooit op me genomen als mijn man nog had geleefd.’
DE EEUWIGE
‘Het zijn voor mij voorbeelden van dat iets wat verlies lijkt, ook mooie dingen tot gevolg kan hebben. Op verdrietige momenten voelde ik dat God nabij was. Daarom geloof en hoop ik dat God mij ook aan het einde van mijn leven zal begeleiden en steunen. Dat hij mild zal zijn. Ik ben er overigens allang van overtuigd dat God geen man en geen vrouw is. Het is de Eeuwige. Ik kan me er ook niets bij voorstellen. Wij denken nu eenmaal in mensbeelden.’
Naam:
Marry Holst (79)
Woonplaats:
Schoonhoven
Werk:
gepensioneerd docent aardrijkskunde, secretaris NCW-West en wethouder
Martien Versteegh
NOOIT UITBEHANDELD
‘Wel heb ik moeite met de term “uitbehandeld”. In mijn ogen ben je nooit uitbehandeld. Als er geen genezing meer mogelijk is, hoop je dat er een andere vorm van behandeling is. Ik hecht zeer aan goede palliatieve zorg. Je hoort vaak dat mensen voor euthanasie kiezen omdat ze niet naar een verpleeghuis willen. Omdat ze hun zelfstandigheid niet willen verliezen. Daarbij speelt ook vaak de angst om anderen tot last te zijn een rol, of een gevoel van eenzaamheid. Dat vind ik dramatisch. Ik denk dat we ons dat erg moeten aantrekken, de overheid ook. Er is werk aan de winkel. Het is niet alleen een kwestie van geld. Je moet elkaar erop aan durven spreken. Er zijn zoveel mooie initiatieven, waar mensen vrijwillig aan bij kunnen dragen.’
GOEDE VRIENDIN
‘Ik zet me graag in voor goede doelen en ik probeer een goede vriendin te zijn. Ik ben nog erg fit, rijd auto. Dus ga ik mee naar het ziekenhuis als dat nodig is, dat soort dingen. Nu klinkt het of ik een heel goed mens ben, maar ik ben ook gewoon een egoïst, net als iedereen. Je doet veel dingen omdat je ze zelf leuk of belangrijk vindt. Zoals investeren in een goed netwerk als je gezond bent. Zo voorkom je ook dat je eenzaam wordt.’ •
IN DE GEEST VAN DE BIJBEL
‘Ik ben opgegroeid met het idee dat de Bijbel de waarheid is. Mijn geloof is in de loop der jaren veranderd; dat idee heb ik niet meer. Ik leef nu meer in de geest van de Bijbel dan naar de letter. Vroeger zou ik op zondag nooit zijn vertrokken naar Rome, zoals ik dit voorjaar deed. Het voelt nu meer als mijn verantwoordelijkheid. Ik houd me minder bezig met wat de omgeving ervan vindt.’
NIEMAND VEROORDELEN
‘Ik vind euthanasie een moeilijk onderwerp om zo publiekelijk over te praten. Het is immers heel persoonlijk. Voor mij past euthanasie niet bij mijn levensovertuiging. Maar ik wil heel expliciet zeggen dat ik niemand veroordeel die er anders over denkt. Ik ken mensen die euthanasie hebben gekregen en ik heb respect voor die keuze. Ik ken ook mensen die gelovig zijn en die ervoor zouden kiezen, daar heb ik begrip voor. Je bent een individu en iedereen ervaart het geloof anders.’
foto: Josje deekens
Naam:
Marry Holst (79)
Woonplaats:
Schoonhoven
Werk:
gepensioneerd docent aardrijkskunde, secretaris NCW-West en wethouder
Martien Versteegh
GEEN NVVE • LID
GEEN KINDEREN
‘Begin jaren zeventig bleek dat mijn man en ik geen kinderen konden krijgen. Daarmee spatte onze droom uit elkaar. Maar toen werd mijn man ernstig ziek, dat was niet eenvoudig geweest met kleine kinderen. Ik kreeg bovendien een kans op een baan waarbij ik mensen kon helpen. Jaren later overleed hij, op 69-jarige leeftijd, en werd ik gevraagd voor een tweede keer wethouder te worden. Dat werden drie prachtige bestuursjaren. Ik had dat nooit op me genomen als mijn man nog had geleefd.’
DE EEUWIGE
‘Het zijn voor mij voorbeelden van dat iets wat verlies lijkt, ook mooie dingen tot gevolg kan hebben. Op verdrietige momenten voelde ik dat God nabij was. Daarom geloof en hoop ik dat God mij ook aan het einde van mijn leven zal begeleiden en steunen. Dat hij mild zal zijn. Ik ben er overigens allang van overtuigd dat God geen man en geen vrouw is. Het is de Eeuwige. Ik kan me er ook niets bij voorstellen. Wij denken nu eenmaal in mensbeelden.’
