De NVVE wil graag meer per e-mail met haar leden communiceren. Dat is milieuvriendelijker, goedkoper en sneller dan per post. Het gaat bijvoorbeeld om nieuwsbrieven, maar ook om uitnodigingen voor onze bijeenkomsten bij u in de buurt. Heeft u uw e-mailadres nog niet opgegeven of wilt u controleren of we wel het juiste adres hebben? Ga op de website nvve.nl naar Mijn NVVE en pas uw gegevens aan.
Daar kunt u aangeven dat u:
•
wilt deelnemen aan ons ledenpanel
•
per mail uitnodigingen wilt krijgen
•
de tweewekelijkse nieuwsbrief wilt ontvangen
•
ons kwartaalblad Relevant voortaan uitsluitend digitaal wenst te ontvangen
Hartelijk dank voor uw medewerking!
R E D A C T I O N E E L
Een afscheid zoals de overledene het zelf wilde
Judith Bosch: ‘Genoeg kan ook genoeg zijn’
‘Laat bij dementie de naasten beslissen’
‘Ik ben elke dag bezig met de dood’
Cabaretier Joost Oomen wil schoonheid zien in de dood
Huisarts pleit voor drankje boven de injectie
Buddy’s zijn er voor een luisterend oor
Verder in dit nummer:
Fransien van ter Beek | NVVE-Nieuws |
In de Regiestoel | In Beeld | De Vrijwilliger |
NVVE-Diensten
I N H O U D
De NVVE kan het niet vaak genoeg zeggen: práát erover! Tegelijkertijd weten we dat veel mensen er moeite mee hebben om hun levenseinde te bespreken met hun naasten. Het komt er niet van, we schuiven het voor ons uit, we zijn er nog te goed of te jong voor… In deze Relevant geven diverse geïnterviewden aan hoe belangrijk het is om er tijdig met je familie over te praten. Maar ook komt aan bod hoe fout het kan lopen als het levenseinde onvoldoende is besproken en vooral als er niet tijdig overeenkomstig de wensen is gehandeld. De moeder van Cyriel Thomas kwam zeer tegen haar wil in een verpleeghuis terecht. Zij had een wilsverklaring, maar toen de dementie eenmaal toesloeg, vond men in het verpleeghuis euthanasie geen optie meer. De echtgenoot van Anneke van der Zanden had helemaal niets geregeld en belandde eveneens tegen zijn zin in een verpleeghuis. Cyriel en Anneke hebben allebei het gevoel dat zij als naaste tekortschoten; zij hebben de wens van hun moeder en echtgenoot niet kunnen verwezenlijken. Zij erkennen dat er meer gesproken had kunnen en moeten worden, dat er meer duidelijkheid had moeten worden verschaft over wanneer het lijden echt te zwaar is geworden. Maar, zo vragen zij zich allebei af, als het eenmaal te laat is, zou de naaste dan geen prominentere rol moeten kunnen spelen? Zou uiteindelijk de beslissing rond wel of geen euthanasie niet bij de naaste moeten liggen?
Oud-presentatrice Judith Bosch daarentegen meent dat zij de regie wel degelijk kan behouden doordat ‘alles’ bespreekbaar is met haar kinderen, haar echtgenoot en de huisarts. ‘Dat proces geeft me sowieso al rust.’
Voor wie niet of onvoldoende terecht kan voor een goed gesprek bij familie, bieden tal van organisaties inmiddels een goed alternatief: buddy’s. Relevant sprak met twee buddy’s van de Stichting KEA, voor mensen met een euthanasiewens vanwege psychisch, uitzichtloos lijden. Buddy’s zoeken niet naar oplossingen, zeggen zij zelf, maar zijn er voor een luisterend oor. ‘Alles wat we met KEA doen is erop gericht om mensen te steunen die het loodzwaar hebben. En dat werkt.’
•
Dick Bosscher, eindredacteur
De NVVE wil graag meer per e-mail met haar leden communiceren. Dat is milieuvriendelijker, goedkoper en sneller dan per post. Het gaat bijvoorbeeld om nieuwsbrieven, maar ook om uitnodigingen voor onze bijeenkomsten bij u in de buurt. Heeft u uw e-mailadres nog niet opgegeven of wilt u controleren of we wel het juiste adres hebben? Ga op de website nvve.nl naar Mijn NVVE en pas uw gegevens aan.
Daar kunt u aangeven dat u:
•
wilt deelnemen aan ons ledenpanel
•
per mail uitnodigingen wilt krijgen
•
de tweewekelijkse nieuwsbrief wilt ontvangen
•
ons kwartaalblad Relevant voortaan uitsluitend digitaal wenst te ontvangen
Hartelijk dank voor uw medewerking!
De NVVE kan het niet vaak genoeg zeggen: práát erover! Tegelijkertijd weten we dat veel mensen er moeite mee hebben om hun levenseinde te bespreken met hun naasten. Het komt er niet van, we schuiven het voor ons uit, we zijn er nog te goed of te jong voor… In deze Relevant geven diverse geïnterviewden aan hoe belangrijk het is om er tijdig met je familie over te praten. Maar ook komt aan bod hoe fout het kan lopen als het levenseinde onvoldoende is besproken en vooral als er niet tijdig overeenkomstig de wensen is gehandeld. De moeder van Cyriel Thomas kwam zeer tegen haar wil in een verpleeghuis terecht. Zij had een wilsverklaring, maar toen de dementie eenmaal toesloeg, vond men in het verpleeghuis euthanasie geen optie meer. De echtgenoot van Anneke van der Zanden had helemaal niets geregeld en belandde eveneens tegen zijn zin in een verpleeghuis. Cyriel en Anneke hebben allebei het gevoel dat zij als naaste tekortschoten; zij hebben de wens van hun moeder en echtgenoot niet kunnen verwezenlijken. Zij erkennen dat er meer gesproken had kunnen en moeten worden, dat er meer duidelijkheid had moeten worden verschaft over wanneer het lijden echt te zwaar is geworden. Maar, zo vragen zij zich allebei af, als het eenmaal te laat is, zou de naaste dan geen prominentere rol moeten kunnen spelen? Zou uiteindelijk de beslissing rond wel of geen euthanasie niet bij de naaste moeten liggen?
Oud-presentatrice Judith Bosch daarentegen meent dat zij de regie wel degelijk kan behouden doordat ‘alles’ bespreekbaar is met haar kinderen, haar echtgenoot en de huisarts. ‘Dat proces geeft me sowieso al rust.’
Voor wie niet of onvoldoende terecht kan voor een goed gesprek bij familie, bieden tal van organisaties inmiddels een goed alternatief: buddy’s. Relevant sprak met twee buddy’s van de Stichting KEA, voor mensen met een euthanasiewens vanwege psychisch, uitzichtloos lijden. Buddy’s zoeken niet naar oplossingen, zeggen zij zelf, maar zijn er voor een luisterend oor. ‘Alles wat we met KEA doen is erop gericht om mensen te steunen die het loodzwaar hebben. En dat werkt.’
•
Dick Bosscher, eindredacteur
R E D A C T I O N E E L