Dick Bosscher, hoofdredacteur
Wie door een willekeurige Relevant van een jaar of tien, vijftien geleden bladert, stuit ook daar al op artikelen over euthanasie bij patiënten met psychische aandoeningen. Of beter gezegd: over de problemen die zich op dat vlak voordoen. Veel psychiaters menen dat er in een groot aantal gevallen altijd nog wel een nieuwe behandeling of een ander medicijn denkbaar is: een struikelblok om tot euthanasie over te gaan.
In de loop der jaren is het aantal psychiaters dat euthanasie wil geven, zelfs afgenomen. De Levenseindekliniek, inmiddels omgedoopt tot Expertisecentrum Euthanasie, sprong voor een toenemend aantal psychiatriepatiënten in de bres. Maar het Expertisecentrum kampt met een tekort aan psychiaters en noteert voor deze groep patiënten inmiddels wachttijden die kunnen oplopen tot wel twee jaar. De GGZ maakt het er niet beter op door een euthanasieverzoek niet zelf te behandelen maar in toenemende mate mensen door te verwijzen naar het toch al overbelaste Expertisecentrum. Ter illustratie: in 2021 kregen 115 psychiatrische patiënten euthanasie; 82 van hen kregen dat van een arts van het Expertisecentrum.
Wat een verademing om dan in deze Relevant de visie van psychiaters Menno Oosterhoff en Kit Vanmechelen te lezen. Oosterhoff zegt: ‘Juist bij euthanasie in de psychiatrie wordt meestal óver mensen gesproken, maar het is zo belangrijk mét de mensen te praten over wie het gaat. Anders blijf je dingen zeggen als: ze is nog zo jong, of: er is altijd een oplossing mogelijk. Nee zeggen is een stuk lastiger als je ziet hoe iemand lijdt.’ Zijn collega Vanmechelen vult aan: ‘Wij geloven dat je niet koste wat het kost iemand in leven moet willen houden. Dan laat je iemand pas echt in de steek.’
Verder in deze Relevant aandacht voor thuis sterven. Twee op de drie mensen in Nederland zouden het liefst thuis sterven. In de praktijk komt dat er niet van: bij hooguit de helft van het aantal mensen dat die wens heeft, gebeurt het ook. De remedie blijkt een motto dat ons bekend in de oren klinkt: praat er op tijd over met de zorgverleners!
Dick Bosscher, hoofdredacteur
Wie door een willekeurige Relevant van een jaar of tien, vijftien geleden bladert, stuit ook daar al op artikelen over euthanasie bij patiënten met psychische aandoeningen. Of beter gezegd: over de problemen die zich op dat vlak voordoen. Veel psychiaters menen dat er in een groot aantal gevallen altijd nog wel een nieuwe behandeling of een ander medicijn denkbaar is: een struikelblok om tot euthanasie over te gaan.
In de loop der jaren is het aantal psychiaters dat euthanasie wil geven, zelfs afgenomen. De Levenseindekliniek, inmiddels omgedoopt tot Expertisecentrum Euthanasie, sprong voor een toenemend aantal psychiatriepatiënten in de bres. Maar het Expertisecentrum kampt met een tekort aan psychiaters en noteert voor deze groep patiënten inmiddels wachttijden die kunnen oplopen tot wel twee jaar. De GGZ maakt het er niet beter op door een euthanasieverzoek niet zelf te behandelen maar in toenemende mate mensen door te verwijzen naar het toch al overbelaste Expertisecentrum. Ter illustratie: in 2021 kregen 115 psychiatrische patiënten euthanasie; 82 van hen kregen dat van een arts van het Expertisecentrum.
Wat een verademing om dan in deze Relevant de visie van psychiaters Menno Oosterhoff en Kit Vanmechelen te lezen. Oosterhoff zegt: ‘Juist bij euthanasie in de psychiatrie wordt meestal óver mensen gesproken, maar het is zo belangrijk mét de mensen te praten over wie het gaat. Anders blijf je dingen zeggen als: ze is nog zo jong, of: er is altijd een oplossing mogelijk. Nee zeggen is een stuk lastiger als je ziet hoe iemand lijdt.’ Zijn collega Vanmechelen vult aan: ‘Wij geloven dat je niet koste wat het kost iemand in leven moet willen houden. Dan laat je iemand pas echt in de steek.’
Verder in deze Relevant aandacht voor thuis sterven. Twee op de drie mensen in Nederland zouden het liefst thuis sterven. In de praktijk komt dat er niet van: bij hooguit de helft van het aantal mensen dat die wens heeft, gebeurt het ook. De remedie blijkt een motto dat ons bekend in de oren klinkt: praat er op tijd over met de zorgverleners!
Dick Bosscher, hoofdredacteur
