Hans van Amstel-Jonker
Bij de NVVE werken zo’n 140 vrijwilligers. Ze doen presentaties, helpen bij bijeenkomsten, leggen huisbezoeken af en ondersteunen leden bij al hun vragen rond het levenseinde. Hans van Amstel-Jonker en Jaap van Riemsdijk zijn twee ervaren vrijwilligers. Om beurten beschrijven zij een ervaring uit de praktijk.
Deze keer: Hans van Amstel-Jonker
Dit voorjaar zag ik een prachtige tv-serie over het leven in een dorp. Ook bekeek ik een reportage over ouderen die de onrust van het stadsleven inruilden voor de rust van het platteland. Het deed me denken aan een ontmoeting, inmiddels alweer enkele jaren geleden.
In een klein Brabants dorp woonde een groep mensen die zichzelf beschouwden als ‘import’. Ze kwamen uit de grote stad en vonden in het dorp niet altijd aansluiting met de autochtone bewoners. Ze besloten een groep te vormen die elkaar regelmatig zou ontmoeten. Ze ontplooiden culturele activiteiten met elkaar en werden hechter. Door de jaren heen vergrijsde de groep. Er kwamen gesprekken op gang over het levenseinde. Een van de leden zag er een meerwaarde in als de leden meer voor elkaar konden betekenen wanneer er door ouderdom beperkingen zouden ontstaan. Zo kwam het gesprek ook op levenseindekeuzes.
Besloten werd een voorlichter van de NVVE Presentatiedienst te vragen om daar een verhaal over te komen vertellen. Onder het genot van een kopje koffie met wat lekkers vond dat gesprek plaats in de ruime woning van een van de dorpsbewoners. Aan het eind gaven de meesten te kennen dat ze er behoefte aan hadden om hun wilsverklaringen op te stellen. Een van de leden had die behoefte helemaal niet, dat werd door de groep gerespecteerd. Ik kreeg de vraag of ik wilde terugkomen en er een soort schrijfsessie van wilde maken. Dat heb ik gedaan. Het werd een leuk en leerzaam ‘lesje’ voor de groep. Hoewel inmiddels jaren zijn verstreken hoop ik dat ze er nog steeds voor elkaar zijn en dat ze van elkaar weten wat hun wensen rond het levenseinde zijn. Maar vooral dat ze er onderling af en toe over praten en elkaar kunnen ondersteunen.
Ik vond het altijd een mooi voorbeeld van de manier waarop de NVVE een bijdrage kan leveren voor groepen mensen die serieus nadenken over het levenseinde. Zo ben ik eens uitgenodigd bij een zogeheten zomerschool, ook zo’n leuk initiatief. Als clubs, verenigingen en activiteiten stilliggen en kinderen en kleinkinderen op vakantie zijn, vinden veel senioren het lastig de zomer door te komen. De zomerschool biedt hun een gevarieerd programma van ontspannings- en culturele activiteiten. Mijn lezing over het levenseinde kreeg een mooie plek in het programmaboekje en werd door vijftig mensen bijgewoond.
Nog een voorbeeld: op onze website (Blogs en Podcast) staat een prachtige blog over een mevrouw die ter gelegenheid van haar tachtigste verjaardag voor haar familie een middagje ‘koffie-met-gebak’ organiseerde met aansluitend een lezing over het levenseinde.
Het zijn allemaal creatieve manieren om het zo noodzakelijke gesprek over het levenseinde op gang te brengen. Als NVVE sluiten we met onze dienstverlening daar graag bij aan. Wilt u de NVVE uitnodigen voor een lezing over het levenseinde? Neem dan eens contact op en stuur een mail aan: lezingen@nvve.nl. Wij komen graag op bezoek. Met of zonder koffie met gebak. •
Dit voorjaar zag ik een prachtige tv-serie over het leven in een dorp. Ook bekeek ik een reportage over ouderen die de onrust van het stadsleven inruilden voor de rust van het platteland. Het deed me denken aan een ontmoeting, inmiddels alweer enkele jaren geleden.
In een klein Brabants dorp woonde een groep mensen die zichzelf beschouwden als ‘import’. Ze kwamen uit de grote stad en vonden in het dorp niet altijd aansluiting met de autochtone bewoners. Ze besloten een groep te vormen die elkaar regelmatig zou ontmoeten. Ze ontplooiden culturele activiteiten met elkaar en werden hechter. Door de jaren heen vergrijsde de groep. Er kwamen gesprekken op gang over het levenseinde. Een van de leden zag er een meerwaarde in als de leden meer voor elkaar konden betekenen wanneer er door ouderdom beperkingen zouden ontstaan. Zo kwam het gesprek ook op levenseindekeuzes.
Besloten werd een voorlichter van de NVVE Presentatiedienst te vragen om daar een verhaal over te komen vertellen. Onder het genot van een kopje koffie met wat lekkers vond dat gesprek plaats in de ruime woning van een van de dorpsbewoners. Aan het eind gaven de meesten te kennen dat ze er behoefte aan hadden om hun wilsverklaringen op te stellen. Een van de leden had die behoefte helemaal niet, dat werd door de groep gerespecteerd. Ik kreeg de vraag of ik wilde terugkomen en er een soort schrijfsessie van wilde maken. Dat heb ik gedaan. Het werd een leuk en leerzaam ‘lesje’ voor de groep. Hoewel inmiddels jaren zijn verstreken hoop ik dat ze er nog steeds voor elkaar zijn en dat ze van elkaar weten wat hun wensen rond het levenseinde zijn. Maar vooral dat ze er onderling af en toe over praten en elkaar kunnen ondersteunen.
Ik vond het altijd een mooi voorbeeld van de manier waarop de NVVE een bijdrage kan leveren voor groepen mensen die serieus nadenken over het levenseinde. Zo ben ik eens uitgenodigd bij een zogeheten zomerschool, ook zo’n leuk initiatief. Als clubs, verenigingen en activiteiten stilliggen en kinderen en kleinkinderen op vakantie zijn, vinden veel senioren het lastig de zomer door te komen. De zomerschool biedt hun een gevarieerd programma van ontspannings- en culturele activiteiten. Mijn lezing over het levenseinde kreeg een mooie plek in het programmaboekje en werd door vijftig mensen bijgewoond.
Nog een voorbeeld: op onze website (Blogs en Podcast) staat een prachtige blog over een mevrouw die ter gelegenheid van haar tachtigste verjaardag voor haar familie een middagje ‘koffie-met-gebak’ organiseerde met aansluitend een lezing over het levenseinde.
Het zijn allemaal creatieve manieren om het zo noodzakelijke gesprek over het levenseinde op gang te brengen. Als NVVE sluiten we met onze dienstverlening daar graag bij aan. Wilt u de NVVE uitnodigen voor een lezing over het levenseinde? Neem dan eens contact op en stuur een mail aan: lezingen@nvve.nl. Wij komen graag op bezoek. Met of zonder koffie met gebak. •
Bij de NVVE werken zo’n 140 vrijwilligers. Ze doen presentaties, helpen bij bijeenkomsten, leggen huisbezoeken af en ondersteunen leden bij al hun vragen rond het levenseinde. Hans van Amstel-Jonker en Jaap van Riemsdijk zijn twee ervaren vrijwilligers. Om beurten beschrijven zij een ervaring uit de praktijk.
Deze keer: Hans van Amstel-Jonker